YOLCULUK HİKAYELERİ Yayın tarihi: 14 Nisan 2009 Salı, 1521 kez okundu. Konu: Sosyal yapı  "EKMEĞE YOLCULUK" Köyümüzde eskiden geçim çok zormuş,insanlar ekmeğe muhtaçmışlar.Paranın pek geçmediği yada bulunmadığı bölgemizde insanlar ticareti en ilkel veya ilk ticaret şekli olan takasla yaparlardı. Bizim köyümüzde yetişen meyve,sebze hayvanlarla ;Erzurum un Karsın köylerine götürülür,orda peynir,tahıl veya paraya çevrilerek evin ihtiyaçları giderilirdi.

Bu ticaret şekli 80 li yıllara kadar sürdü.Köyde ilk yolculuk bağlarda kiraz ile başlar,şikerden kandagaradan,lükesetten gezlor,gocoğetten tutulan Kiraz yükü eşek taylarına (büyük yassı sepetler) doldurularak günlerce yol yürüyerek başka köylerde takas edilerek köye dönülürdü.
Kirazdan sonra ,kızılcık hurma ve kartol ile de yola gidilirdi.Yolculuk bazen hafta sürer,bazen satılmadan yada eşkiyaya kaptırılarak boş geri dönülürdü.Herkesin gittiği köyde bir ekmek dostu ,konaklayacak tanıdığı mutlaka olurdu.

Başka köylerden de bizim köyümüze ,üzüm,elma,ayva,hasır,süpürge gibi meyvalar gelir,kartolla takas edilerek dönülürdü.

Çocuklar akşamları çabukun ağzına bakarlardı,Ohurdan,tauskardan gelen meyve yüklü eşekler burdan geçerdi.Yolcular çabukun ağzından aşınca çocuklar doğru kartol tarlasına gider.bir sepet kartol çıkarıp yolcuların kimin harmanına gidecek onu takip ederek ,aşırttıkları kartolu verip bir sepet meyve alır sonra doğru ıssız bir yere giderlerdi.Meyveleri bitirene kadar yerlerdi.

Birde çulucular gelirdi.eski naylon ayakkabı,kıl çorap ,eski naylon kap,bakır kaplar alırlar yerine oyuncak verirlerdi.